(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT
Świeże powietrze wślizgiwało się do pomieszczenia poprzez uchylone okno. Śpiew ptaków zakłócał inny dźwięk. Niemal tak samo przyjemny i zachwycający. Twarde struny drgały rytmicznie, pobudzając do życia wolną melodię. Muzyka powstająca pod wprawionymi palcami wypełniała swym idealnym brzmieniem cały pokój. Tworzył ją w skupieniu. Cały czas śledził ruchy swoich palców, dopilnowując ich odpowiedniego ułożenia na gryfie i miarowego szarpania strun. Chciał nie pomylić się ani razu. Spod miękkich o puszków nie wymykał się żaden nieczysty dźwięk. Nieskomplikowane takty układały się w spokojną melodię, która była kwintesencją wszystkich jego uczuć. Muzyka wypełniała go od środka, a jednocześnie on przelewał w muzykę całego siebie. Tylko jeden rytm odpowiadał wszystkim jego myślom. Jeden, który towarzyszył mu od początku ich znajomości. Ten, który wymyślił pod wpływem jej dziewczęcych gestów, subtelnego uśmiechu i przenikliwości niezwykłych oczu. Ten, który był jedyną szczerą rzeczą,najczystszą prawdą, nieukrywanym uczuciem, którego tylko w takiej formie się nie wstydził. Rytm tej ballady był jednocześnie rytmem jego serca. Czuł pod palcami pasję, a w powietrzu zamiast tlenu unosiła się muzyka. Nagle jego bezpieczny, poukładany świat legł w gruzach, gdyż głośny tupot zagłuszył perfekcję kojących dźwięków, a nieproszony gość sprowadził go na ziemię. Tom z impetem przycisnął dłoń do strun, sprawiając, że milkły. Przez chwilę wciąż jeszcze pochylał głowę, zwilżył wargi koniuszkiem języka, a potem rzucił Billowi wrogie spojrzenie. Oddychał ciężko, jakby powrót do rzeczywistości sprawiał mu niebywałą trudność. Jego bliźniak natomiast przybrał bardziej poważny i zdecydowany wyraz twarzy, stanąwszy prosto na środku pokoju. W takiej postawie wyglądał na jeszcze wyższego i chudszego, a czarne włosy zdawały się być jeszcze bardziej roztrzepane.
autorka: Tom's Girl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz